κοσμοτέχνης

κοσμοτέχνης
κοσμοτέχνης, ὁ θηλ. κοσμοτεχνῆτις, -ήτιδος (Α)
1. ο δημιουργός τού κόσμου
2. το θηλ. ως επίθ. αυτή που εφευρίσκει τέχνες για ωφέλεια τού κόσμου («σοφία κοσμοτεχνῆτις», Συνέσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοσμ(ο)-* + -τέχνης (< τέχνη), πρβλ. κηρο-τέχνης, χειρο-τέχνης].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • κοσμ(ο)- — (ΑM κοσμ[ο] ) α συνθετικό πολλών λέξεων τής Ελληνικής που δηλώνει: 1. το σύνολο τών ανθρώπων, την οικουμένη (πρβλ. κοσμοκράτης, κοσμοξακουσμένος): 2. την επίγεια ζωή (πρβλ. κοσμόβιος, κοσμοκαλόγερος) 3. το σύμπαν, το στερέωμα, το διάστημα (πρβλ.… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”